Groep
We krijgen geregeld de vraag hoe we mekaar gevonden hebben, dus vandaar.
Midden 1998 vragen Frank en Roefff aan Ron om bas te komen spelen in een nieuwe covergroep.
De toenmalige zanger-gitarist waande zich een gereïncarneerde Elvis Presley, maar na twee optredens werd hij bedankt.
Via de Koopjeskrant (!) kwam korte tijd later Luc aankloppen, en er werd ook een gitarist van vlak over de grens aangetrokken.
Na twee repetities kwam Frank met het nieuws dat er “graag iemand zou willen bijkomen, maar die speelt wel bas”.
Tja, twee bassisten is wat veel, en daarom wordt Ron aangesproken of hij geen tweede viool, euh gitaar wil spelen.
Hij dus naar de winkel en duchtig beginnen oefenen.
Korte tijd later blijkt dat onze noorderbuur het wegens tijdsgebrek moet laten afweten.
Dan maar met het huidige vijftal alles in mekaar blikken.
Een jaartje later organiseert The Bunch zelf een eerste optreden in een volgestampte zaal in Schoten.
De trein was definitief vertrokken en de volgende 8 jaar wordt elk optreden een feest voor publiek én groep.
Na enkele jaren waren de meesten ook al actief in andere groepen en in 2007 werd er beslist om nieuwe richtingen in te slaan.
Maar de kriebelende nostalgie was al lang zwaar aan het jeuken en in 2015 was er de reünie.
De rest is … geschiedenis.
Luc
Hij is de onvermoeibare en zeer aanstekelijke leading vocal en entertainer van The Bunch.
Reeds van in de wieg moet hij een microfoon hebben gekregen want het komt er langs alle poriën uit.
Voor de rest weet hij niet veel te vertellen, hij kan het alleen zingen.
Marc
Die verjaart niet meer en is al bezig met muziek van zijn vijftiende, eerst met drums, daarna bas.
Eind jaren zestig vooral in garage bandjes (lekker koud).
Dan de nodige noten kraken in de muziekacademie in Merksem.
Begin zeventig al wat steviger met Dreams, Maya (Jean Bosco Safari, Walter Metz, …)
Dan jazz met Groover (winnaar in Amsterdam concours).
Jaren tachtig nog zotter met Fandango (funk muziek) om dan naar het betere balcircuit over te schakelen met Midnight Team.
Veel begeleidingen met artiesten in binnen- en buitenland, waaronder … Billy Preston !
Vanaf 1998 speelde hij samen met gitarist Ron en toetsenman Frank in de eerste bezetting van The Bunch.
Sinds de oprichting van Chain Of Fools is hij de vaste bassist.
Hij speelde ook nog bij Deezel en Paul’s Collection en is nog steeds actief bij Synn City.
Ook hij kon zijn enthousiasme niet temperen bij de reünie van The Bunch.
Zowat alle stijlen (van klassiek to hard rock) hoort hij graag.
Een greep uit zijn favorieten:
Gitaar: Santana, Mike Stern, Lee Ritenour, Pat Metheny
Bas: Richard Bona, Marcus Miller, Stanley Clarke, Jaco Pastorius, Flea, Bunny Brunell, Brian Bromberg, Sting, Paul Mc Cartney
Drums: Dave Weckl, Simon Phillips, David Garibaldi, Stéphane Galland
Keyboards: Joe Zawinul, Herbie Hancock, Chick Corea, Tom Coster
Trumpet: Miles David, Chris Botti
Vocals: Michael Buble, Sting, Richard Bona, Joni Mitchell, Sade, Sarah Bettens
Frank
Hij speelde zijn eerste optreden met het schoolbandje “Eddy Collins Band” en in 1975 stapte hij in de dans- en artiestenbegeleidingsorkest “Nico Sylvester and the All Stars”.
Vrij snel schakelde hij over van accordeon naar Hammond en vanaf 1977 kreeg hij ook de synthesizer-microbe te pakken.
ARP/PRO/DGX, Juno 60, Yamaha DX7 II en Fender Rhodes II passeerden de revue.
Na 10 jaar Nico Sylvester ging hij, samen met Roefff, bij “Dinny and Fancy Free” spelen en snel volgden de BRT Top 30 en 9.000 verkochte singles van de disco-remake “I Could Have Danced All Night”.
In de jaren 90 werd het wat rustiger met optredens, maar hij kon zich thuis uitleven op zijn Hammond B3 en Leslie 770.
In 1998 kreeg hij de smaak van het podium terug te pakken en vond het nodige volk bijeen voor The Bunch.
Toen die groep er na 8 spetterende jaren mee op hield, kwam hij vrij snel terecht bij Chain Of Fools.
In 2016 beet hij een volle seconde op z’n lip om met een gesmoorde kreet The Bunch nieuw leven in te blazen.
Er is hier veel te weinig plaats om al zijn favorieten op te noemen, maar we doen toch een poging:
muzikanten: Dirk Van Der Linden, Joey diFrancesco, Jimmy Smith, Doug Riley, Dr Lonnie Smith
muziekstijlen: Jazz, Funk, Lounge, Latin, Rock (ongeveer alles behalve klassiek en techno-toestanden)
groepen en zangers/zangeressen: Manhattan Transfer, Queen, Jamiroquai, Prince, Linda Ronstadt
Roefff
Roger, wereldwijd beter bekend als Roefff, is de veelzijdige drummer van de band.
Al jaren is hij actief in allerlei genres: rock, pop, disco, dansmuziek, country, noem maar op.
Hij deed ook geregeld begeleidingswerk in binnen- en buitenland met een Hollandse top 40 band.
Zijn drumstel laat hij klinken als de allerbeste en hij houdt er een metronoom-strakke drive in, wat niet elke drummer kan navertellen.
Alsof dat niet genoeg is verzorgt hij ook nog eens de backing vocals.
Zijn favoriete drummers zijn Dave Weckl (Chick Corea’s Elektric Band), Vinnie Colaiuta (Frank Zappa, Sting, Jeff Beck), Daniel Adair (Nickelback) en Simon Phillips (Toto).
Ron
In een heel ver verleden was hij de mede-oprichter van Bloedgroep O (met Frank Dingenen) en speelde er achtereenvolgens basgitaar en toetsen.
Dan lange tijd bij allerhande projecten tot hij in 1998 mee de covergroep The Bunch oprichtte.
Gedurende 8 jaar was hij niet alleen het gitaargeweld maar nam hij ook de volledige muzikale leiding op zich.
Tussen 2002 en 2005 speelde hij eveneens gitaar bij Chain Of Fools.
In 2006 werd hij binnengehaald bij Filet d’Anvers om piano en synthesizer te spelen en hij nam daar ook alle arrangementen voor zijn rekening.
Er volgden optredens in o.a. theater, het Sportpaleis en op TV, alsook verscheidene CD’s.
In 2010 belde Frank hem op om terug bij Chain Of Fools gitaar te komen spelen.
Na vele jaren gezaag dat The Bunch toch wel “de beste band was waar we ooit in gespeeld hadden” kreeg hij in 2015 alle originele leden terug bij mekaar.
In een ijltempo werd de playlist opgefrist en … het publiek zal het geweten hebben.
Enkele citaten:
– een oerdegelijke klank (in eender welk genre) vormt de helft van wat je speelt
– niet alleen wat je speelt telt, maar ook wat je niet speelt
– hoe bekender het nummer hoe meer je moet coveren
– je speelt in en als een groep, niet als een verzameling egotrippers – “leave your ego at the door” (Toto)
– als thinking-out-of-the-box niet zou bestaan, dan jazz evenmin
– om potentieel muzikaal talent te ontdekken, begin eerst met een ritmische scat
Favoriete gitaristen
Steve Lukather, Chuck Loeb, Gary Moore, Ronny Jordan, Jeff Beck, Larry Carlton, David Gilmour.
Meer info kan je terugvinden op zijn persoonlijke website: https://ronclauw.in